Ruchu Światło-Życie jest pro­po­zy­cją drogi doj­rze­wa­nia w wie­rze dla dzieci, mło­dzieży, doro­słych i rodzin. Jego celem jest osią­gnię­cie chrze­ści­jań­skiej doj­rza­ło­ści, która wyraża się poprzez oso­bi­stą rela­cję do Jezusa Chry­stusa, wyni­ka­jącą z świa­do­mego odno­wie­nia sakra­mentu chrztu świę­tego oraz w zaan­ga­żo­wa­niu we wspól­no­cie Kościoła.

Początki histo­rii Ruchu się­gają pierw­szej oazy, która odbyła się w r. 1954 Ruch Światło-Życie roz­wi­nął się z oaz – reko­lek­cji zamknię­tych pro­wa­dzo­nych metodą prze­ży­ciową.. Przed rokiem 1976 Ruch był znany pod nazwą “Ruch oazowy”, “Ruch Żywego Kościoła”. Twórcą oazy, zało­ży­cie­lem Ruchu i pierw­szym mode­ra­to­rem kra­jo­wym był ks. Fran­ci­szek Blach­nicki (24 III 1921 – 27 II 1987). Ruch Światło-Życie powstał i roz­wija się w Pol­sce a w ostat­nich kil­ku­na­stu latach roz­sze­rza się rów­nież poza jej gra­ni­cami: na Sło­wa­cji, w Cze­chach, w Niem­czech, na Bia­ło­rusi, Łotwie.

Zna­kiem Ruchu Światło-Życie jest sta­ro­chrze­ści­jań­ski sym­bol fos-zoe (gr. słowa świa­tło i życie sple­cione literą omega, two­rzące krzyż).

Droga for­ma­cji składa się z trzech zasad­ni­czych eta­pów, które okre­ślamy nazwami:

• ewan­ge­li­za­cja
• deu­te­ro­ka­te­chu­me­nat
• dia­ko­nia

W trak­cie poszcze­gól­nych eta­pów obok pracy oso­bi­stej ważną rolę odgry­wają coty­go­dniowe spo­tka­nia for­ma­cyjne oraz oazy reko­lek­cyjne, które odby­wają się w wakacje.

Etap ewan­ge­li­za­cji powi­nien zakoń­czyć się decy­zją przy­ję­cia Jezusa Chry­stusa jako Pana i Zba­wi­ciela oraz wej­ściem na drogę uczniów Chry­stusa poprzez włą­cze­nie się do grupy formacyjnej.

Etap deu­te­ro­ka­te­chu­me­natu ma uka­zać i kształ­to­wać rela­cje czło­wieka wie­rzą­cego do poszcze­gól­nych Osób Trójcy Świę­tej oraz do innych ludzi. Spo­tka­nia ze Sło­wem Bożym, pogłę­biona modli­twa i udział w Litur­gii, poma­gają wdro­że­niu tych prak­tyki w życie oso­bi­ste i uka­zują, że dzięki nim to życie się rozwija.

Etap dia­ko­nii uka­zuje kon­se­kwen­cje przy­ję­tych prawd i cha­rak­te­ry­zuje spo­sób apo­stol­skiego zaan­ga­żo­wa­nia człon­ków wspól­not Ruchu Światło-Życie. Dzięki temu uczest­nicy for­ma­cji służą innym w peł­niej­szym pozna­niu Chrystusa.